ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΤΗΣ ΣΤΑΣΗΣ ΤΗΣ ΔΟΕ

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΤΗΣ ΣΤΑΣΗΣ ΤΗΣ ΔΟΕ

Σε μια περίοδο που οι εργαζόμενοι οδηγούνται στην απόλυτη εξαθλίωση, που κάθε κοινωνικό και εργατικό δικαίωμα καταργείται, που τα διευθυντήρια του ΔΝΤ και της ΕΕ ορίζουν πια απόλυτα της τύχες του λαού μας και κάθε έννοια δημοκρατίας καταλύεται, η ομοσπονδία μας βγάζει μια γενικόλογη ανακοίνωση και καλεί τους πρωτοβάθμιους συλλόγους να πάρουν πρωτοβουλίες δράσης και αγώνα! Καμιά συγκροτημένη πρόταση, καμιά ουσιαστική ευθύνη για όσα υφίσταται ο κόσμος της εργασίας, ο κόσμος της εκπαίδευσης. Γενικά ευχολόγια αγώνα χωρίς ούτε μια δράση, μια κινητοποίηση, μια μορφή αντίστασης, μια ημερομηνία. Όπως και καμιά αναφορά στις απολύσεις, την αξιολόγηση, την υποχρηματοδότηση των σχολείων και τα σχέδια για χορηγούς. Το απόλυτο τίποτα!!! Αναρωτιόμαστε: το έργο του Δ.Σ. της ΔΟΕ είναι να κάνει συμβουλευτική προς τους πρωτοβάθμιους συλλόγους; Θα έπρεπε να γνωρίζουν ότι δεν έχουμε ανάγκη από μια τέτοιου είδους πολιτική. Συγκεκριμένα, θα θέλαμε να ενημερώσουμε τις δύο παρατάξεις του κλάδου που επέλεξαν να ακολουθήσουν μια τέτοια γραμμή ότι οι πρωτοβάθμιοι σύλλογοι όλο αυτό το διάστημα που το Δ.Σ. της ΔΟΕ παρέμενε μουγκό, και πρωτοβουλίες αγώνα πήραν, και οργάνωσαν τη δράση τους σε συντονισμό μεταξύ τους και με άλλα σωματεία και φορείς, και συνεχίζουν να οργανώνουν μορφές πάλης ενάντια στην πολιτική του μνημονίου. Το ερώτημα είναι η ομοσπονδία τι πρωτοβουλίες πήρε όλο αυτό το διάστημα και τι ρόλο είναι διατεθειμένη να παίξει το επόμενο διάστημα;

Θυμίζουμε τις γενικές συνελεύσεις του Οκτώβρη όταν συγκοινωνίες, ΟΤΑ, υγεία βρίσκονταν σε αγώνα διάρκειας που κορυφώθηκε με τις μεγάλες απεργίες στις 19/10 & 20/10. Το Δ.Σ. της ΔΟΕ συγκάλεσε ΓΣ αλλά περιέργως «ξέχασε» να καλέσει ολομέλεια προέδρων. Θυμίζουμε τον παλλαϊκό ξεσηκωμό την 28^η Οκτωβρίου που έριξε την κυβέρνηση· η ομοσπονδία για άλλη μια φορά «ξέχασε» να συμμετάσχει. Τέλη Νοεμβρίου ανήγγειλε άλλη μια Ολομέλεια Προέδρων για το Δεκέμβριο που «ξέχασε» να καλέσει.  Και στις δύο περιπτώσεις, αλλά και νωρίτερα, απ’ τον Σεπτέμβριο, ο Σύλλογός μας είχε κανει Έκτακτες Γενικές Συνελεύσεις, συζήτησε και ανέδειξε τοπικές και κεντρικές πλευρές των ζητημάτων και πήρε αποφάσεις για κλιμάκωση του αγώνα στην κατεύθυνση της Γενικής Απεργίας Διαρκείας, δεν του δόθηκε όμως ούτε καν η ευκαιρία να μεταφερθούν όλα αυτά σε Ολομέλεια Προέδρων. Όταν δημιουργήθηκε ο ΕΟΠΥΥ και η ιατροφαρμακευτική μας περίθαλψη στάλθηκε στις καλένδες πάλι η ομοσπονδία έμεινε να ψιθυρίζει πόσο άδικα ήταν όλα αυτά που αποφασίστηκαν και μάλιστα αρνήθηκε να συμμετέχει στη διαμαρτυρία που οργανώθηκε στο Υπουργείο Υγείας την περασμένη εβδομάδα. Όπως 2 μέρες μετά, αρνήθηκε να συμμετέχει στην κινητοποίηση στην περιφερειακή διεύθυνση της Αττικής που αφορούσε τις συγχωνεύσεις – καταργήσεις σχολικών μονάδων (να σημειωθεί ότι στις δύο προηγούμενες κινητοποιήσεις συμμετείχε η αδελφή ομοσπονδία, η ΟΛΜΕ). Αντίστοιχη η αντίδρασή της για την αξιολόγηση, το νέο μισθολόγιο, της επικείμενες απολύσεις: από φτωχή έως ανύπαρκτη. Ανάξια των περιστάσεων! Μια ομοσπονδία απούσα, χωρίς αγωνιστικό προσανατολισμό και συγκεκριμένες προτάσεις που θα μπορούσαν να κινητοποιήσουν τον κόσμο της εκπαίδευσης και να συσπειρώσουν και άλλες ομοσπονδίες. Άλλωστε αυτός ο περίφημος συντονισμός δράσης δε φάνηκε ποτέ να είναι στις επιδιώξεις της. Ποτέ δε πρότεινε συμπόρευση και κοινές δράσεις με άλλα σωματεία όταν αυτά ήταν σε αγώνα. Οι ευκαιρίες υπήρχαν και δεν ήταν λίγες: η κατάληψη του Υπουργείου Υγείας από τους γιατρούς, η απεργία διαρκείας στις συγκοινωνίες και τους δήμους μπορούσαν να γίνουν το εφαλτήριο ενός αγώνα που θα έδιωχνε την κυβέρνηση και θα ανέτρεπε τις αναίσχυντες πολιτικές της. Δεν το θέλησαν. Όπως και τώρα που επιλέγουν τη σιγανή φωνή αυτού που υποτάσσεται, αυτού που δε θέλει και δεν επιδιώκει καμιά ανατροπή.

Καλούμε το ΔΣ της ΔΟΕ να αναλάβει το ρόλο που του αντιστοιχεί: οργανωτές σ’ έναν αγώνα που δε θα τελειώσει αν δεν ανατρέψουμε την κυβέρνηση και το μνημόνιο, αν δε διώξουμε την τρόικα και το ΔΝΤ από τον τόπο. Κάθε άλλη πολιτική εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους και απαξιώνει την ομοσπονδία στα μάτια των εκπαιδευτικών και των εργαζομένων. Περιμένουμε νέα εισήγηση με συγκεκριμένες αγωνιστικές προτάσεις  που θα έχουν διάρκεια και δε θα λειτουργούν εκτονωτικά, που θα δίνουν προοπτική ανατροπής και θα μπορούν να συσπειρώσουν όλους τους κλάδους. Επίσης, αυτή τη φορά να γίνει η Ολομέλεια Προέδρων για να μεταφερθεί και θεσμικά η φωνή της βάσης του κλάδου, έστω και τώρα. Όσο για τους πρωτοβάθμιους συλλόγους, δε χρειαζόμαστε συμβουλευτική για να πάρουμε πρωτοβουλίες και να οργανώσουμε δράσεις. Το αποδεικνύουμε με όσα οργανώνουμε τοπικά αλλά και σε συντονισμό μεταξύ μας.

ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

Ο Πρόεδρος                                                                                    Η Γραμματέας

                                                                         

  Φώτης Μαντζώρος                                                                          Λεμονιά Ευστρατουδάκη